سندرم کلاین-لوین چیست؟

سندرم کلاین-لوین

سندرم کلاین-لوین (KLS) به‌عنوان یک اختلال خواب نادر با دوره‌های مکرر خواب‌آلودگی و خواب بیش از حد شناخته می‌شود. در این دوره‌ها، افراد ممکن است در حالت رویایی قرار گیرند و از نظر اجتماعی انزوا را تجربه کنند. درحالی‌که این سندرم ممکن است به‌خودی‌خود حل شود، اما دوره‌های آن می‌توانند در طول چندین سال تکرار شوند و افراد ممکن است اثرات طولانی‌مدتی بر الگوهای خواب و عملکرد شناختی خود داشته باشند. ادامه این مقاله را از دست ندهید و با سندرم کلاین-لوین آشنا شوید.

 

سندرم کلاین-لوین

 

سندرم کلاین-لوین چیست؟

سندرم کلاین-لوین نوعی خواب‌آلودگی مکرر است. افراد مبتلا به KLS دوره‌هایی از خواب بیش از حد را تجربه می‌کنند که بین چند روز تا چند هفته ادامه دارد. آن‌ها ممکن است نیاز به خوابیدن به‌مدت 20 ساعت در روز داشته باشند. این دوره‌های نیاز به خواب اضافی می‌توانند چندین بار در سال اتفاق بیفتند، اما در نهایت به مرور زمان کاهش می‌یابند.

این اختلال بر یک تا دو نفر در هر میلیون نفر تأثیر می‌گذارد و بیشتر در پسران نوجوان مشاهده می‌شود. KLS دارای ویژگی‌هایی مشابه با نارکولپسی است و می‌تواند خواب‌آلودگی و احساس گرسنگی شدید ایجاد کند.

 

در کمتر از 30 ثانیه سلامت خوابتو بسنج!

 

علائم سندرم کلاین-لوین چیست؟

شروع KLS به‌طور ناگهانی و ممکن است در ابتدا شبیه به آنفولانزا به نظر برسد. اصلی‌ترین علامت خواب‌آلودگی بیش از حد است که نیاز به خوابیدن برای مدت‌های طولانی، معمولاً بیش از 18ساعت در روز دارد. تعدادی از تغییرات اضافی در شناخت و رفتار نیز به همراه نیاز به خواب بیش از حد وجود دارد:

افزایش اشتها

یک علامت رایج KLS هایپرفاژی (افزایش مصرف غذا) است، یا تمرکز بیشتر بر غذا و افزایش دریافت غذا. معمولاً افراد مبتلا به KLS هر غذایی که به آن‌ها پیشنهاد شود را می‌خورند و به‌ویژه به غذاهای شیرین تمایل دارند. آن‌ها ممکن است مصرف غذای خود را به شش تا هشت وعده در روز افزایش دهند.

افزایش میل جنسی

افراد مبتلا به KLS معمولاً دچار افزایش میل جنسی می‌شوند، اگرچه این علامت بیشتر در پسران نسبت به دختران شایع است.

پیشنهاد مطالعه:
چگونه دستگاه‌های الکترونیکی بر خواب تأثیر می‌گذارد؟

توهمات

در طول اپیزودهای KLS، افراد ممکن است احساس توهم، یا احساس جدایی از دنیای اطراف خود را تجربه کنند.

زودرنجی و کودکانه‌گی

افرادی که KLS را تجربه می‌کنند ممکن است به‌طور غیرعادی زودرنج یا تهاجمی باشند، به‌ویژه اگر از غذا محروم شوند. آن‌ها ممکن است از خود واکنش‌های کلامی نامناسب، بی‌ادبانه یا جنسی نشان دهند.

احساس اضطراب یا افسردگی

افراد مبتلا به KLS در طول اپیزودها به‌دلیل ناتوانی در برقراری ارتباط اجتماعی به‌طور معمول، دچار انزوا می‌شوند. حدود 15% از افراد مبتلا به KLS افکار خودکشی را گزارش می‌کنند.

سردرگمی و فراموشی

برخی از افراد مبتلا به KLS ممکن است همه تجربیات خود در طول اپیزودهای KLS را به یاد نیاورند. این علائم پس از پایان اپیزودهای KLS کاهش می‌یابند و فرد به حالت و رفتار عادی خود باز می‌گردد. برخی ممکن است فراموشی مستمر را تجربه کنند.

 

علل سندرم کلاین-لوین چیست؟

علت دقیق KLS هنوز ناشناخته است. محققان فرضیه‌های متعددی ارائه داده‌اند، از جمله:

  1. عفونت
  2. آسیب جسمی
  3. اختلالات روانی
  4. سموم
  5. خودایمنی، که در آن بدن به بافت‌ها و اعضای خود حمله می‌کند

همچنین فرض می‌شود که KLS به هیپوتالاموس و تالاموس مربوط می‌شود، که بخش‌هایی از مغز هستند که خواب، گرسنگی و رفتار جنسی را تنظیم می‌کنند.

 

چه کسی بیشتر تحت‌تأثیر KLS قرار می‌گیرد؟

KLS یک اختلال خواب است که عمدتاً نوجوانان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. پسران چهار برابر بیشتر از دختران به این اختلال مبتلا می‌شوند. 81% از موارد گزارش‌شده در دهه دوم زندگی آغاز می‌شوند. افرادی که به KLS مبتلا هستند، به‌ندرت اولین اپیزود خود را پس از سن 30 سالگی تجربه می‌کنند.

ژن‌ها نیز ممکن است در بروز این اختلال نقش داشته باشند. حدود 5% از موارد KLS در خانواده‌ها مشاهده می‌شود.

 

عوامل خطر برای سندرم کلاین-لوین

چندین رویداد مرتبط با KLS مستند شده است که شامل موارد زیر است:

  • بیماری‌های سرماخوردگی یا آنفولانزا همراه با تب
  • ضربه به سر
  • کم‌خوابی
  • استرس شدید
  • فعالیت بدنی
  • سفر
  • قاعدگی
  • واکسیناسیون
  • مصرف الکل و ماری‌جوانا

 

سندروم کلاین-لوین، خواب‌آلودگی شدید و سایر اختلالات خواب

اغلب، KLS در ابتدا به‌اشتباه به‌عنوان نوع دیگری از اختلال خواب، مانند خواب‌آلودگی شدید یا نارکولپسی تشخیص داده می‌شود. بااین‌حال، KLS از سایر اختلالات خواب متمایز است. بیماران مبتلا به KLS دچار فلج خواب، کاتاپلکسی، یا اختلال تنفسی در خواب نمی‌شوند.

 

علائم سندرم کلاین-لوین

 

از آنجایی که بیماران مبتلا به KLS با علائم افسردگی یا اضطراب مواجه هستند، ممکن است در ابتدا به اشتباه با یک بیماری روانی تشخیص داده شوند. اما، علائم افسردگی ناشی از KLS پس از اتمام دوره‌های بیماری ناپدید می‌شوند.

پیشنهاد مطالعه:
آپنه خواب مرکزی

چگونه سندرم کلاین-لوین تشخیص داده می‌شود؟

به‌طور معمول، ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی ابتدا سایر اختلالاتی که علائم مشابه دارند را رد می‌کنند. آ‌ن‌ها همچنین تأیید می‌کنند که داروها علت بروز این علائم نیستند.

برای تشخیص KLS، یک فرد ابتدا باید معیارهای خواب‌آلودگی مکرر را برآورده کند:

  • دوره‌هایی از خواب‌آلودگی شدید که بین دو روز تا پنج هفته طول می‌کشد.
  • وقوع این دوره‌ها حداقل یک بار در هر 18 ماه و اغلب بیشتر از این.
  • رفتار و شناخت طبیعی بین دوره‌ها.

سایر علل خواب‌آلودگی نیز باید رد شوند. سپس، علاوه‌بر خواب‌آلودگی، فرد باید حداقل یکی از موارد زیر را تجربه کند:

  • گرسنگی شدید و خوردن اجباری
  • میل جنسی بالا
  • اختلال شناختی، مانند سردرگمی یا توهم
  • رفتارهای غیرعادی، مانند تحریک‌پذیری یا پرخاشگری

تست‌های خواب می‌توانند میزان زمان صرف‌شده در خواب را تأیید کنند. آزمایش‌های خواب همچنین می‌توانند فعالیت الکتریکی در مغز را اندازه‌گیری کنند. در موارد KLS، فعالیت مغزی ممکن است در حین خواب تا 70% کاهش یابد. اسکن‌های مغزی معمولاً طبیعی به نظر می‌رسند. برخی از پزشکان ممکن است حافظه را آزمایش کنند و بیماران مبتلا به KLS معمولاً در این زمینه عملکرد ضعیفی دارند.

در کمتر از 30 ثانیه سلامت خوابتو بسنج!

 

درمان سندرم کلاین-لوین

درمان‌های KLS به‌طور مداوم مؤثر نیستند. مراقبت‌های حمایتی در خانه، به‌ویژه از سوی والدین یا سرپرستان، می‌تواند به تضمین یک محیط امن در طول دوره‌های KLS کمک کند. داروها تنها به‌عنوان درمان ثانویه توصیه می‌شوند. برخی داروها می‌توانند علائم خاصی را کاهش دهند اما نمی‌توانند KLS را از بین ببرند.

مراقبت‌های حمایتی

حمایت از بیماران برای بهبود کلی وضعیت آن‌ها ضروری است. مراقبان می‌توانند:

  • محیطی راحت و ایمن فراهم کنند که در آن فرد مبتلا به KLS تحت نظر باشد.
  • تا پایان دوره KLS، مدرسه و سایر فعالیت‌ها را به تأخیر بیندازند یا لغو کنند.
  • از رانندگی بیمار جلوگیری کنند.
  • مراقب علائم اضطراب، افسردگی و رفتارهای خودکشی باشند.
  • الگوهای خواب منظم را بین دوره‌های KLS حفظ کنند.
  • فرد مبتلا به KLS را تشویق کنند که از الکل دوری کند و از تماس با افراد بیمار پرهیز کند.

داروها

داروها به‌طور کامل از وقوع دوره‌های آینده KLS جلوگیری نمی‌کنند. تحقیقات محدود نشان می‌دهند که لیتیوم می‌تواند تعداد دوره‌ها را کاهش دهد، اما نمی‌تواند آن‌ها را از بین ببرد.

برخی داروها ممکن است برخی از علائم KLS را بهبود بخشند اما ممکن است بر دیگر علائم تأثیر منفی بگذارند. به‌عنوان مثال، آمفتامین‌ها و مودافینیل می‌توانند خواب‌آلودگی را درمان کنند اما ممکن است تحریک‌پذیری را بدتر کنند. استفاده موقت از داروهای ضدافسردگی یا تثبیت‌کننده‌های خلق ممکن است علائم روانی را کاهش دهد. داروهای ضدافسردگی تنها در یک مورد شناخته‌شده، از عود بیماری جلوگیری کرده‌اند.

پیشنهاد مطالعه:
رابطه بین رژیم غذایی، ورزش و خواب چگونه است؟

 

چه زمانی باید با پزشک در مورد سندرم کلاین-لوین صحبت کنید؟

اگر شما علائم سندروم کلاین-لوین را تجربه می‌کنید، هر چه زودتر آن‌ها را به پزشک گزارش دهید. پس از یک دوره، برخی از بیماران ممکن است در مورد رفتار یا اقدامات خود احساس شرمندگی کنند و تمایلی نداشته باشند که علائم خود را به اشتراک بگذارند. بااین‌حال، درک واضحی از علائم شما می‌تواند به پزشک شما کمک کند تا تشخیص را تأیید کرده و یک برنامه درمانی مناسب را توسعه دهد.

به مرور زمان، دوره‌های KLS معمولاً در فراوانی و شدت کاهش می‌یابند. غالباً این دوره‌ها به‌طور خودبه‌خود حل می‌شوند. افرادی که پس از شش سال هنوز دوره KLS را تجربه نکرده‌اند، درمان‌شده در نظر گرفته می‌شوند.

 

 

جدول اطلاعات تکمیلی سندرم کلاین-لوین (KLS)

موضوع اطلاعات
تاریخچه برای اولین بار در سال 1925 توصیف شد.
نامگذاری به نام آرنولد کلاین و ماریو لِوین.
مشخصات اپیدمیولوژیک بیشتر در پسران نوجوان، عمدتاً در سنین 16 تا 20 سالگی.
مدت زمان حملات از چند روز تا چند هفته و ممکن است چندین بار در سال رخ دهد.
تداخلات دارویی داروهایی مانند مدافینیل و آمفتامین ممکن است مفید باشند.
تأثیر بر کیفیت زندگی تأثیر قابل توجهی بر تحصیل، کار و روابط اجتماعی.
مکانیسم‌ها بررسی مکانیسم‌های بیولوژیکی مرتبط با حملات در حال انجام است.
حمایت اجتماعی حمایت خانواده و دوستان می‌تواند به بهبود وضعیت کمک کند.

 

 

منابع

AlShareef, S. M., Smith, R. M., & BaHammam, A. S. (2018). Kleine-Levin syndrome: Clues to aetiology. Sleep and Breathing, 22(3), 613–623

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29532411/

Schwab, R. J. (2020, June). Narcolepsy. Merck Manual Professional Version., Retrieved May 24, 2021, from

https://www.merckmanuals.com/professional/neurologic-disorders/sleep-and-wakefulness-disorders/narcolepsy

Arnulf, I., Groos, E., & Dodet, P. (2018). Kleine–Levin syndrome: A neuropsychiatric disorder. Revue Neurologique, 174(4), 216–227

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29606318/

 

سوالات متداول

1- سندروم کلاین-لوین چیست؟

  • سندروم کلاین-لوین یا KLS یک اختلال خواب است که با دوره‌های مکرر خواب‌آلودگی شدید و نیاز به خواب طولانی مشخص می‌شود.

2- علائم اصلی KLS چیست؟

  • علائم اصلی شامل خواب‌آلودگی شدید، افزایش اشتها، افزایش میل جنسی، توهمات، و خلق و خوی مضطرب یا افسرده است.

3- چه کسی بیشتر تحت‌تأثیر KLS قرار می‌گیرد؟

  • این اختلال عمدتاً نوجوانان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و پسران چهار برابر بیشتر از دختران به آن مبتلا می‌شوند.

4- چگونه می‌توان KLS را تشخیص داد؟

  • تشخیص KLS شامل ارزیابی تاریخچه پزشکی و بررسی علائم است. پزشکان باید سایر اختلالات خواب را رد کنند.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Set your categories menu in Header builder -> Mobile -> Mobile menu element -> Show/Hide -> Choose menu
Shopping cart
Start typing to see posts you are looking for.
Shop
Wishlist
0 items Cart
My account